

Doğu Antarktika‘da, 34 milyon yıldan uzun süredir el değmemiş geniş bir antik manzara, buzun altında gömülü olarak keşfedildi.
Gizli arazi, Doğu Antarktika’nın, Belçika büyüklüğünde, kıyı şeridinden uzakta yer alan Wilkes Toprakları olarak bilinen ücra bir bölgesinde yer alıyor.
Uydu verileri ve buzun altından geçen radarı kullanan bilim insanları, şu anda buzun altında kalmış olan bu antik dünyada bir zamanlar nehirlerin, ormanların ve hatta muhtemelen palmiye ağaçlarının bulunduğunu ortaya çıkardı.
BİR ZAMANLAR BUZ YERİNE YEŞİLLİKLER VARDI
Yakınlardaki Antarktika kıyılarında daha önce palmiye ağaçlarından gelen polenler bulunmuştu ve bu, bir zamanlar yemyeşil bir çevrenin olduğuna dair çarpıcı kanıtlar sunuyordu.
Araştırmacılar gömülü arazinin Maryland eyaletinin yüzölçümüne eşit olan 12 bin mil kareden fazla bir alanı kapladığını tahmin ediyor.
Durham Üniversitesi’nden çalışmanın baş yazarı Profesör Stewart Jamieson, “Bu, bir zaman kapsülünün kapağını açmak gibi” değerlendirmesinde bulundu.
ANTARKTİKA NASIL BUZ ÇÖLÜNE DÖNÜŞTÜ?
On milyonlarca yıl önce, kıtalar yavaş yavaş yer değiştirirken Antarktika da Güney Kutbu’na doğru sürüklendi.
Bu hareket, kıtanın çevresinde güçlü bir okyanus akıntısının oluşmasına neden olarak Antarktika’yı daha sıcak sulardan izole etti.
Aynı dönemde atmosferdeki karbondioksit seviyeleri de düşmeye başladı ve bu durum gezegenin genel olarak soğumasına yol açtı.
Tüm bu değişimler bir araya gelerek devasa buz tabakalarının oluşumunu tetikledi ve Antarktika’yı, bugün bildiğimiz donmuş çöle dönüştürdü.
“MARS’TAN DAHA AZ BİLİNİYOR”
Araştırmacılara göre, Doğu Antarktika buz örtüsünün altındaki topraklar, Mars’ın yüzeyinden daha az biliniyor.
Çalışmada, her biri 120 ila 160 kilometre uzunluğunda ve 85 kilometre genişliğinde olan ve yaklaşık bin 130 metre derinliğe kadar uzanan vadilerle ayrılmış üç büyük yükseltilmiş zemin bloğu tespit edildi.
BUZ KATMANI KORUDU
Doğu Antarktika’nın bu bölümündeki buz, altındaki araziyi aşındıran diğer birçok buzulun aksine, son derece yavaş hareket ederek yılda yalnızca 16 metreden daha az bir hızla kayıyor.
Bu yavaş hareket, bölgedeki manzaranın dikkat çekici ayrıntılarla korunmasını sağladı. Bilim insanları bu duruma “soğuk tabanlı buz tabakası” adını veriyor; yani buz, yer yüzeyine donmuş durumda olduğu için minimum düzeyde erozyona neden oluyor.
Kaynak: NTV