HALLEY KUYRUKLU YILDIZI’NIN MİRASI: ORIONIDLER

Draconidleri kaçıranlar veya daha yoğun bir gösteri izlemek isteyenler için ekim ayının ikinci yarısında çok daha bilinen bir kaynaktan gelen bir yağmur var.

Tarihin en ünlü kuyruklu yıldızı olan Halley’in (1P/Halley) enkazından kaynaklanan Orionid göktaşı yağmuru, 26 Eylül’de başlayıp 22 Kasım’a kadar süren geniş bir zaman diliminde etkili oluyor.

Bu yağmur, en yoğun anına 21 Ekim Salı gecesi ile 22 Ekim sabahı arasında ulaşacak.

NASA’ya göre Orionidler, uygun koşullarda saatte 20 kadar meteor üretebiliyor. Draconidlere göre çok daha hızlı ve parlak olan bu meteorlar, zaman zaman “ateş topu” olarak adlandırılan ve gökyüzünde saniyelerce kalabilen çok parlak ışık patlamalarına da neden olabiliyor.

Orionidleri gözlemlemek için en uygun zaman, Draconidlerin aksine, gecenin ikinci yarısı. Gece yarısından sonra başlayıp şafak öncesine kadar olan saatler, en iyi gözlem fırsatını sunuyor.

Gözlemcilerin, Orion (Avcı) takımyıldızının bulunduğu yöne, yani kuzey yarımkürede güneydoğuya, güney yarımkürede ise kuzeydoğuya bakmaları gerekiyor.

GÖKYÜZÜNDEKİ DİĞER RANDEVULAR

Ekim ayının zengin gökyüzü takvimi bu iki büyük yağmurla sınırlı değil. 9 Ekim Perşembe gecesi, yüzde 88 oranında aydınlık olan Ay, Boğa (Taurus) takımyıldızında yer alan ünlü Ülker (Pleiades) yıldız kümesiyle gökyüzünde nadir bir buluşma gerçekleştirecek.

Ay’ın parlaklığı kümenin sönük yıldızlarını görmeyi zorlaştırsa da, bir dürbün yardımıyla “Yedi Kız Kardeş” olarak da bilinen bu kümenin mavi-beyaz ışıltısını seçmek mümkün olacak.

Haftanın sonlarına doğru, 10-11 Ekim’de ise oldukça sönük olan Delta Aurigid göktaşı yağmuru etkin olacak.

Saatte sadece iki meteor üretmesiyle adeta “göksel bir dipnot” olan bu yağmur, yine de dikkatli gözlemciler için bir sürpriz barındırabilir. Capella yıldızı yakınlarında görülen “kayan yıldızlar” büyük olasılıkla bu yağmura ait olacak.

Bu hafta Ay’ın Boğa takımyıldızından geçmesi, bu bölgeyi tanımak için de bir fırsat sunuyor. Geceleri doğu ufkuna bakıldığında, Boğa’nın başını oluşturan V biçimli Hyades yıldız kümesi ve onun parlak turuncu gözü olarak parlayan Aldebaran yıldızı kolayca fark edilebilir.

Bu takımyıldızın içinde ayrıca, 1054 yılında kaydedilen bir süpernovanın kalıntısı olan Yengeç Bulutsusu da yer alıyor.

Kaynak: NTV